Over Jacqueline Vander Elst

In mijn keramisch werk probeer ik het intrigerend samenspel van groteske vormen en menselijke emoties op het voorplan te brengen. Ruw gemodelleerde creaturen in zwart-wit-grijze tinten met uitgesproken grote ledematen probeer ik te veruitwendigen, met de nadruk op hun kwetsbaarheid en kracht. De kleine hoofdjes houden iets nietigs in, de gekromde ruggen geven een gevoel van vermoeidheid en strijd, alsof deze wezens gedragen worden door de zware lasten van het bestaan. Een kleine knipoog naar Constantin Meunier en Permeke, die de hardheid van het leven laten weerspiegelen in de gespannen houdingen van hun figuren…

De metalen koker lijkt wel een metafoor voor de gevangenschap op aarde. Er aan ontsnappen lukt nauwelijks….

Ik tracht mijn beelden menselijke eigenschappen toe te eigenen, waardoor ze niet slechts monsterlijk zijn, maar eerder tragisch menselijk. En via de ruwe afwerking probeer ik de rauwe emoties van mijn figuren te versterken, wat een diep gevoel van mededogen oproept.

Mijn werk is uiteindelijk een poging tot het visueel maken van de onverzettelijkheid van de mens. En ondanks alles blijft hij voortbewegen in die complexe dans van het leven.